Vlucht

Toen ik de reeën zag,
Opeens tussen de bomen
Wegspringend vederlicht,
Voelde ik mijzelf ontkomen

Aan’t dof menschen-bestaan,
Mij altijd vreemd gebleven’
’n Huivring ging door mij heen
En ‘k nam deel aan hún leven,

Vluchtend als een vervolgde
Tot diep de bosschen in.
Daar houd ik mij verborgen,
Wacht op een nieuw begin.

( Jo Landheer )

Jo Landsheer

Bloe!

Nu waait de lucht in klanken open.
Het siddert van een vol geluid,
En laaiend ligt de grond, als dropen open
Er lichte plekken goud op uit.

De toomelooze blaren blinken…
Er vloeit een gulden, purpre schijn…

Ik zou de zonlucht willen drinken,
O, weelde een hunkrend kind te zijn,
Met droome-ogen stil te lopen –

Nu waait de lucht in klanken open!

…………………………………………..

Dit is het bitterste op aarde: ’t leed,
Dat we onze dooden deden bij hun leven
In slapelooze nachten keert het weer
En dof aansuizend op den nachtwind beven
Krenkende woorden, achteloos gezegd,
En teedere, die ongesproken bleven.

Jo Landsheer

We doen wat we zelf willen

Waarheden verdwijnen en verschijnen
gedachten, overtuigingen komen en gaan.
een ieder heeft zijn eigen waarheid en deze wordt beïnvloed
door ons vermogen tot zien en horen,
des te meer we onszelf schouwen
zien en horen
des te dieper we graven
wordt ons waarnemingsvermogen gescherpt,
zelfonderzoek is een keuze
vrijwillig de relatie met jezelf aangaan
maakt dat we stapsgewijs leren
de ander los te laten
in wat voor hem of haar waarheid is
en nemen we heel bewust de verantwoording voor onszelf,
waarachtig
schouwend leven
doet ontdekken
dat waarheden niets anders zijn dan
veranderende overtuigingen
gebaseerd op wat we denken te weten,
weten is gebaseerd
op informatie vanuit verschillende bronnen
via verschillende wegen
daarvoor zijn er verschillende vormen van weten.

bijvoorbeeld:
Dat wat we geleerd hebben van anderen
of dat wat we als kind al wisten, gevoelsmatig weten
….. zegt al dat ons gevoel beïnvloed wat we denken te weten.
Het nadenken over ons gevoel wordt ook weer beïnvloed door ons gevoel,
maar tegelijkertijd wordt ons gevoel door ons denken beïnvloed.
Waarom doen mensen elkaar leed aan?
is dit gevoel of komt dit door het denken, kip- ei verhaal.
Waarom kiezen we voor een bepaalde gedachte?
Waarom kijken we niet eerst even welk leed we zelf dagelijks aanrichten? Namelijk, wat kopen we, hoe is het gemaakt, waar is het in verpakt, wat eten we, wat heeft het voor mij geleden, wat denken we en daaraan gelinkt, hoe handelen we! Wat rijden we dagelijks dood, hoe verminken we de natuur, hoe houden we onze huisdieren…?
Welke signalen over het leven geven we onze kinderen, door hoe we zelf leven?

Zelfschouwen
is oefenen in eerlijk zijn tegen jezelf
over jezelf
is werken aan ontwikkeling
als we het allemaal doen
zonder oordeel over onszelf
de ander ruimte bieden om waarheden met elkaar te vergelijken
om elkaar aan het licht te helpen
krijgt ontwikkelingshulp een heel andere betekenis.

Naarmate het licht zich verspreidt en in kracht toeneemt
zal het donker zich ook manifesteren
licht/ liefde
is macht
donker ook
de vrijheid van keuze
wordt beïnvloed door ons gevoel, ons denken,
alleen pure echt waarachtige liefde… Is.
We hoeven het donker niet te leven om te weten dat het er is
op het moment dat we voelen wat volgens onze waarheid liefde of niet liefde is
kunnen we kiezen,
op ieders niveau/ weg/ trilling, hoe je het ook noemen wilt
ookal ervaren we onszelf niet iedere dag en elk moment in staat van verlichting,
innerlijke oplettendheid en je houden aan de afspraak met jezelf, elkaar helpen herinneren
pure waarachtige liefde te willen leven
maakt dat je beetje bij beetje individueel, gezamenlijk … in liefde groeit…
Liefde, goedheid, mededogen, barmhartigheid… het is er.. altijd!
We hoeven ons er alleen maar op te richten.

Het is maar wat je wilt.

Geduld

Geen honger
en genen dorst,
voorbij
idealen
illusies,

uitgelezen
uitgeschreven
uitgeleefd
eindigt hier wezenlijk
hoe het is geweest,

ik ben de geest in de fles
die zo nu en dan wordt opgewreven
in de hoop dat ik toverkunsten toon
geduld, gedoogd, maar vaker nog gemeden

’t is niet van mij
wat men vreest.